Zgrzewanie tarciowe to proces, w którym ciepło potrzebne do połączenia elementów jest generowane przez tarcie w obszarze styku zgrzewanych przedmiotów. Energia mechaniczna ruchu jednego z przedmiotów, który obraca się wokół osi lub wykonuje ruch posuwisto-zwrotny względem drugiego przedmiotu, zamienia się na energię cieplną. Dzięki temu, przy odpowiednim docisku, temperatura w obszarze tarcia wzrasta do poziomu wystarczającego do zgrzania metali, jednak poniżej ich temperatury topnienia.

Podczas zgrzewania, elementy są dociskane do siebie z określoną siłą tarcia, co pozwala na kontrolowane wydzielanie ciepła. Proces ten trwa, aż zgrzewane powierzchnie osiągną wymaganą temperaturę. Wtedy ruch względny przedmiotów zostaje zatrzymany, a siła docisku powoduje trwałe połączenie metaliczne w stanie stałym. W przypadku, gdy nastąpi lokalne stopienie powierzchni styku, ciekły metal jest wypychany na zewnątrz, ale finalne połączenie zachodzi również w stanie stałym.

Technologia zgrzewania tarciowego zapewnia wysoką niezawodność połączeń oraz kontrolę nad procesem, co minimalizuje ryzyko wad zgrzewu i zwiększa efektywność produkcji.